O innych ligach: Izrael17.05.2022
TweetDziś przekraczam geograficzne granice Europy, choć pozostaję w Europie rugbowej (zresztą, podobnie było w przypadku Gruzji) – federacja rugby Izraela, choć kraj położony jest w Azji, należy do Rugby Europe (głównie z powodów politycznych, podobnie zresztą jak w innych dyscyplinach sportowych). Tekst niestety krótki: nie ma właściwie żadnych usystematyzowanych informacji na temat rugby w tym kraju, strona internetowa federacji wspomina o rozgrywkach ligowych jedynie z sezonu 2017/2018, sama federacja na prośby o informacje nie odpowiada, trzeba zatem przedzierać się przez profile facebookowe.
W rugby na terenie późniejszego Izraela grano na pewno w pierwszej połowie XX w., gdy ziemie te należały do mandatu powierzonego Wielkiej Brytanii przez Ligę Narodów. Uprawiali ten sport brytyjscy żołnierze i rugby niemal tu zanikło wraz z ich wyjazdem. Niemal, bo spróbował je tu zaszczepić pochodzący z Południowej Afryki Leo Camron, który wstąpił do izraelskiego wojska. Chciał zakorzenić rugby zwłaszcza w armii, jednak jego sukcesy były dość ograniczone. Impuls dla rozwoju rugby (choć skromnego) dała dopiero emigracja z krajów angielskojęzycznych w latach 60. (zwłaszcza z Południowej Afryki).
Federacja krajowa powstała w 1975. Reprezentacja pierwszy mecz oficjalny zagrała przeciwko Szwajcarii w 1981 (padł wówczas remis 9:9). W 1981 rugby zostało włączone do programu Igrzysk Machabejskich czyli imprezy podobnej do igrzysk polonijnych (rywalizują tam reprezentacje żydowskiej diaspory z różnych krajów). Dużym sukcesem Izraela było pokonanie Węgier 67:8 w spotkaniu stanowiącym część ścieżki kwalifikacji do finałów Pucharu Świata 1995. Izrael szczyci się zawodnikami o żydowskich korzeniach, którzy jednak dla tego kraju nigdy nie grali. Wśród nich są znakomity reprezentant Południowej Afryki z przełomu lat 40. i 50. XX wieku, Aaron „Okey” Geffin, który mocno przysłużył się zwycięstwu nad Nową Zelandią w serii w 1949, czy Joel Stransky, którego drop goal dał Południowej Afryce mistrzostwo świata w 1995.
Ligę w kraju założyło pięć klubów, które przystąpiły do rozgrywek w sezonie 1972/1973. Pierwsze sezony można uznać za nieoficjalne, zmieniło się to dopiero wraz z założeniem federacji w 1975. Toczyły się regularnie, ale chyba nigdy liczba zaangażowanych drużyn nie przekroczyła dziesięciu. Ostatni sezon zakończono w marcu tego roku, gdy mistrza Izraela wyłonił tradycyjny dwumecz. Yizre’el (klub założony jeszcze końcu lat 60.) pokonał istniejącego od 1973 dwunastokrotnego mistrza kraju Tel Aviv (pierwszy raz został nim w 1975, ostatni w 2019) 35:7 i 29:5. W rozgrywkach uczestniczyło osiem ekip: najpierw odbyła się faza zasadnicza (każdy z każdym, zdaje się bez rewanżów), potem podział stawki na dwie połowy: play-off i play-out. Na koniec dwumecze finałowe (oprócz finału rozegrano także spotkania o trzecie i piąte miejsce). Wynik z 2022 był powtórką z 2020, gdy w finale grały te same dwie drużyny i wtedy również górą był Yizre’el, choć wyniki były znacznie bardziej na styku (25:23 i 25:24). W 2019 jednak w finałowym starciu tych drużyn lepszy był Tel Aviv.
W ostatnich latach pojawił się projekt, który izraelskie rugby ma podciągnąć w górę – drużyna Tel Aviv Heat, biorąca udział w rozgrywkach Rugby Europe Super Cup. Czy podciągnie? Złośliwi twierdzą, że po pięciu latach, gdy będzie można naturalizować jej zawodników (co jednak wątpliwe, bo raczej mało kto z nich spełni wymogi dotyczące 10 miesięcy w kraju, skoro rozgrywki RESC tak długo się nie toczą). W składzie ekipy niewielu jest zawodników z Izraela (w fazie grupowej tegorocznego RESC było ich maksymalnie czterech i nie odgrywali tam czołowych ról, prędzej ogony), natomiast zdecydowaną większość zawodników stanowi zaciąg z Południowej Afryki oraz innych krajów o rugbowych tradycjach.
Kobiety w Izraelu w rugby grają, ale zdaje się jeszcze nie w piętnastki.
Grzegorz Bednarczyk
Więcej informacji o rugby w kraju i na świecie przeczytasz na moim blogu „W szponach rugby” [kliknij]
Grzegorz Bednarczyk
Więcej informacji o rugby w kraju i na świecie przeczytasz na moim blogu „W szponach rugby” [kliknij]
